carnaval

Het is carnaval in Ecuador en daar kun je niet omheen. Gelukkig heb ik een hostel gevonden voor de komende 2 nachten. Eigenlijk had ik vandaag naar Cuenca willen gaan, maar de hostels zijn overal overvol. Nadat ik gisteravond terug kwam uit van de junglelodge heb ik in Tena geprobeerd een slaapplek te vinden. Alles was vol en sowieso was mijn zoektocht nogal een survivaltour; het was zo´n 30 graden, donker, dikke rugzak mee en hier in ecuador is het de gewoonte om met carnaval mekaar met waterballonen (zelfs een complete emmer vol water vanaf een balkon die ik gelukkig heb weten te ontwijken) of spuitbussen met schuim te bekogelen. Uiteindelijk heb ik weer een bus naar baños genomen, dat is toch richting Cuenca.. Het zat er natuurlijk dik in dat alle hostels in Baños ook vol zaten, maar dan zat ik in ieder geval weer een paar uur onderdak en kon wat slapen. Ik ben pas op het eind echt in slaap gevallen. Toen we al een tijdje stilstonden en ik waker werd, vroeg ik iemand waar we eigenlijk waren... hehe, en toen waren we al in baños. Ik kon er gelukkig nog net optijd uit. Toen zat ik met hetzelfde probleem: geen bed meer vrij. Gelukkig stond er bij de balie iemand die me haar matje en slaapzak aanbood, en de eigenaar van het hostel om heeft gepraat om me toch binnen te laten.
Vannochtend heb ik dan mijn tas achtergelaten en afgesproken dat ik een paar uur later zou komen kijken of er een plaats vrij was gekomen. Dat is zonet dus gebeurd. Eigenlijk heb ik baños wel een zo´n beetje gezien, maar ik moet hier nog maar even blijven, want in cuenca schijnen de hostels ook allemaal vol te zitten met carnaval (en ze zijn veel duurder)

In de jungle was het ook weer erg leuk. Ook erg zwaar deze keer en dat niet zozeer vanwege de activiteiten in de jungle, maar omdat we nogal op stap geweest zijn. De plek waar we verbleven was namelijk niet zover van Tena en ´s avonds gingen we met een groep daarna toe met een taxi of bus... Dat is hier trouwens geweldig; waar je ook bent, je kunt altijd een taxi of bus aanhouden. de bus is ongeveer 1 dollar per uur en een taxi kost ongeveer hetzelfde als een bus in Nederland (een taxi hier is trouwens elke auto waarin een plekje vrij is) anyway, we gingen met een hele groep naar Tena. Daar zijn we eerst een tijdje de kroeg in geweest en daarna wezen dansen op een groot plein waar live muziek was, salsa en merengue, dus ik ben nu lekker los in de heupjes. De latinas zijn over het algemeen niet zo te spreken over de danscapiciteiten van de meeste europeanen, maar ik heb geen klachten gehad, zelfs een compliment! ;-)
Om een uur of 1 wou de rest van de groep ineens naar huis.. Ik natuurlijk niet en nog een Nederlander die ik in de junglelodge had leren kennen wou ook graag nog een tijdje blijven. Toen de bands klaar waren met spelen, zijn we met 2 meiden naar een discotheek gegaan en nog een paar uur gedanst... Tegen een uur of vier zijn we maares een taxi gaan zoeken. Om vijf uur lag ik eindelijk in bed en om half acht ontbijt. Na het ontbijt ging bijna iedereen weer op bed. Die neiging had ik ook wel een beetje, maar ben na een koude douche toch de jungle in gegaan, alleen met de gids en aangezien ik de enige was, hadden we veel meer tijd om stil te staan bij bijzondere bomen, planten en insecten. Na het middageten zijn we gaan zwemmen in de rivier. En ´s avonds weer op stap. Samen met Ruud (die nederlander) en Alex een van de gidsen die daar werkt. Eerst zijn we aar een grote hal geweest waar de "miss ecoturismo" verkiezingen gehouden werden. Eigenlijk net als miss verkiezingen in Nederland, Hier waren het dan ambassadrices voor eco-tourisme uit 8 verschillende latijns amerikaanse landen, die in de meest bijzondere kostuums rondparadeerden.

Later op de avond zijn we weer naar de disco gegaan en met dezelfde meisjes gedanst. Deze keer zijn we iets eerder naar huis gegaan, want ik kreeg verschrikkelijk buikpijn. M´n buik was keihard... :-( Uiteindelijk heb ik Ruud ook mee weten te slepen, want die was intussen verliefd geworden op z´n danspartner.. Gelukkig sprak hij geen woord spaans, dus toen ik zijn lieve woordjes voor haar vertaalde naar: We gaan nu naar huis! Toen konden we eindelijk gaan.
De volgende morgen ging de rest van de groep weer verder met de bus. Ik had alleen nog een dag geboekt en zou dus nog een tour door primair regenwoud maken. Intussen was mijn buikpijn weer over, maar zodra ik uit bed stapte kon ik nog net naar de wc rennen om te overgeven. De tour die we gingen doen zou ongeveer 2 uur duren, dus ik dacht dat et wel zou lukken. Halverwege ging ik nog een keer over m´n nek, maar het was toch wel weer de moeite waard. Er stonden daar echt een paar gigantische bomen (eentje was wel 850 jaar zei de gids). We hebben nog een paar aapjes gezien en helemaal op het eind nog een vrij grote slang.

Vandaag ben ik nog steeds wat gammel en veel op de wc, maar ik geloof niet dat ik verder een gekke ziekte heb opgelopen ofso..
Mijn maag was sowieso al een klein beetje van slag door het eten hier en dan nog de malaria-pillen slaaptekort, veel bier en de hitte.
Morgen zal het wel weer goed zijn denk ik ;-)

Vanochtend was ik met iemand ontbijten die me nog een leuk adresje gaf van een hostel op het platteland, waar je voor zo´n 30 dollar per dag kunt verblijven en dan doe je iedere dag een wandeltocht van meerdere uren in de bergen, je krijg 3 maaltijden, en een bed. Dat lijkt me nog wel leuk om de doen op het einde van de reis, want het is niet zo ver Quito